JavaCzyHerbata.pl

Generalnie działający kod można uprościć do poniższej postaci, więc pierwsze, błędne podejrzenie, że to Barista czaruje i nakazuje JVM poprawne działanie są wyssane z palca :p

public class JVMPuzzle {
    private final int dataSize = (int) (Runtime.getRuntime().maxMemory() * 0.6);

    public void go() {
        {
            byte[] bytes1 = new byte[dataSize];
        }

        int i = 0;

        byte[] bytes2 = new byte[dataSize];
    }

    public static void main(String[] args) {
        new JVMPuzzle().go();
    }
}

Tak jak w poprzedniej zagadce spójrzmy na zdekompilowany kod metody go(). Najpierw bez deklaracji zmiennej i po anonimowym bloku:

public void go();
  Code:
   0:	aload_0
   1:	getfield	#6; //Field dataSize:I
   4:	newarray byte
   6:	astore_1
   7:	aload_0
   8:	getfield	#6; //Field dataSize:I
   11:	newarray byte
   13:	astore_1
   14:	return

Widzimy, że instrukcje 0-6 odpowiadają za blok anonimowy czyli w naszym przypadku alokację tablicy bajtów i zapis referencji na stosie na pozycji 1. Instrukcje 7-13 odpowiadają z kolei za alokację tablicy bajtów i zapis nowej referencji na stos, także na pozycję 1. W momencie alokacji (instrukcja 11) na stosie istnieje jednak stara referencja do zmiennej bytes1, co uniemożliwia mechanizmowi gc zwolnienie pamięci (mimo, iż zmienna zadeklarowana jest w bloku anonimowym).

Spójrzmy co się stanie po dodani deklaracji jakiejś zmiennej po bloku anonimowym:

public void go();
  Code:
   0:	aload_0
   1:	getfield	#6; //Field dataSize:I
   4:	newarray byte
   6:	astore_1
   7:	iconst_0
   8:	istore_1
   9:	aload_0
   10:	getfield	#6; //Field dataSize:I
   13:	newarray byte
   15:	astore_2
   16:	return

Linie 7 i 8 powinny dać odpowiedź. Odpowiadają one za załadowanie stałej dla zmiennej i i odłożenie jej wartości na stosie na tej samej pozycji gdzie zapisana jest referencja do tablicy bytes1. Alokacja zmiennej i powoduje więc nadpisanie referencji do starej tablicy bajtów. Dzięki temu instrukcja w linii 13 powoduje uruchomienie gc, zwolnienie pamięci (bo nie istnieje już silna referencja do bytes1) i alokację nowej tablicy bytes2.

ogolnie wystarczylo odkomentowac tylko linijke 10 i 12, efekt ten sam, tyle ze bez baristy 😉